Dakar: Sterk spul
De firma die het sterke spul van Fisherman Friends aanprijst, moet in de Dakar-rally zakken vol van die keelpastilles hebben uitgedeeld, want er worden wat traantjes weggepikt. Het is echter geen schande dat ‘mannen met ballen’ hun emoties even de vrije loop laten. Zo werd aan het beroemde Lac Rose waar vaak de finish van de Afrikaanse Dakar-rally lag, heel wat afgejankt. Maar daar plengden vooral vreugdetranen, nadat de monsterrit tot een goed einde was gebracht. De traantjes vallen echter ook vaak onderweg tijdens de slijtageslag voor mens en machine. Zoals ook het geval is in de huidige Dakar die een heus slagveld aanricht onder de deelnemers. Ook zijn diverse Nederlanders daarvan de dupe en vooral bij de truckers is het raak, of eigenlijk goed mis. Is het niet al in de eerste etappe dat de vlam in de pijp doofde, dan wel in de zesde en laatste etappe voor de rustdag in Arica, de meest noordelijk gelegen stad van Chili.
Helaas heeft ook onze VEKA MAN-equipe Peter Versluis-Cor Euser-Pieter van Kruijsdijk de strijd moeten staken. Eenmaal aangekomen in het bivak na een martelgang door de uiterst grillige duinen die de Atacama-woestijn tot een onbegaanbaar gebied maakt, werd onmiddelijk naar de zakdoek gegrepen. Vanwege het sterke spul? Nee hoor, de warme tranen waren als balsem voor de ziel en de pijn van het voortijdig afbreken van de missie. Ook Peter deed zich niet stoerder voor dan wat in de reclame van Fisherman wordt geveisd. De natte ogen verrieden zijn teleurstelling en hij schaamde zich er niet voor. De opbeurende woorden van teamleiders Fred en Bert-Jan deden hem dan ook goed. “Ze zeiden dat ik de ballen heb om een Dakar te rijden. Dat heb ik als een compliment opgevat. Ik ga hem een keer uitrijden. Zo had ik me dat ook voorgesteld, al zou het rennend moeten zijn. Ik heb diep respect gekregen voor al die mensen die aan Dakar meedoen. Of ze er nu nog inzitten of niet. Ik hoop dat ze dat ook over mij kunnen zeggen”.
En dat respect is er zeker, nadat de equipe met de VEKA MAN nummer 522 heel wat voor zijn kiezen heeft gehad. Uiteindelijk werd de moeilijkste maar enig juiste beslissing genomen. Gebleken was dat de klep van de kist waar de luchtslangen en luchtzakken zaten voor het geval je vast rijdt in de duinen, verdwenen was. Het bleek de nekslag te zijn. De gehele inhoud was onderweg verloren en dus was ook de rally verloren. Zonder dat gereedschap zou het onbezonnen zijn geweest om de verraderlijke duinen aan te vallen, op weg naar rustpunt Arica. Een Mission Impossible derhalve. Het drietal besloot wijselijk te stoppen, een lokaal hotelletje op te zoeken en na wat nachtrust over de gewone weg naar het bivak te rijden. Een ervaring rijker, een illusie armer….
“De klap krijg ik nog wel te verwerken. Wellicht over een paar weken. Nu heb ik vrede met deze beslissing die we gezamenlijk hebben genomen. Ik kan er goed mee omgaan, omdat ik vind dat we de juiste beslissing hebben genomen. Fouten maken hoort bij een Dakar, maar je moet ook je verstand laten werken. Ik hoop dat ik volgend jaar weer de kans van Peter krijg. Ik zal er mijn stinkende best voor doen”, reageerde navigator Pieter die een eerdere deceptie meemaakte. “In 2009 viel ik met een Bowler uit door een gebroken koppeling. Een dag voor de finish en ik kan je zeggen dat dat pijn doet”.
Ook Peter verwerkte de teleurstelling manmoedig, al bekende hij: “Het voelt als een dolk in mijn hart. Ik ben echt pissig, maar het verstand moet overheersen. Je leert van je fouten. Volgend jaar nemen we deze ervaring mee. Ik kom terug, want de Dakar heeft een enorme indruk op me gemaakt. Het is mooi om te racen en te autocrossen. Maar dat is voorspelbaar. Je kent de circuits en je concurrenten. Hier was alles nieuw voor me. Alles was indrukwekkend, de natuur, de paden, het circus. En voor wie ik speciaal respect voor heb, zijn de monteurs die allemaal keihard hebben gewerkt”.
Cor en Pieter proberen nu zo vlot mogelijk een terugreis te regelen. Peter blijft bij het team om Franz en Marcel bij te staan zo hoog mogelijk te eindigen. Bovendien komen er nog gasten van het VEKA MAN with a mission-team over en daarvan is Peter de gastheer.
