Happy New Year vanuit Buenos Aires
De sms-jes vanuit Nederland ratelden voortdurend op de laatste keuringsdag van de Dakar-rally, Alle fans van het VEKA MAN with a mission-team wensten de rijders, monteurs en begeleiders veel succes op hun missie in het verre en bloedhete Zuid-Amerika. De telefoon stond ook niet stil op het moment dat het hele team aan tafel zat voor hun laatste maaltijd – geen galgenmaaltijd, dat spreekt vanzelf – in het oude jaar. Wel was het een rare gewaarwording dat je familie, vrienden en kennissen de beste wensen overbrengt, terwijl het in Buenos Aires nog maar acht uur ‘s avonds is. Het is immers hier lokaal vier uur vroeger. De teamleden gingen nadien gedisciplineerd op tijd naar bed, want het nieuwe jaar begint voor hen al vroeg met de rijdersbriefing om 10 uur ‘s ochtends in het tentoonstellingscomplex La Rural.
Daar was het de gehele dag een komen en gaan van deelnemers. Een enkeling moest er nog een keer terugkomen om te voldoen aan bepaalde, technische voorwaarden. Bij een vijftiental vrachtwagens was bijvoorbeeld de rolkooi in de cabine niet volgens de reglementen. Het VEKA Man with a Mission-team echter kwam vlekkeloos door de keuring, zoals ook werd verwacht.
Nadat de trucks in het parc fermé waren opgesteld, kon even worden gerelaxed in het druk bezochte Dakar-dorp, waar het publiek alle resterende deelnemers kon bewonderen. En de Argentijnen keken hun ogen uit. Gepassioneerd, zoals wij het volk kennen van voetbalwedstrijden en races, kreeg elke deelnemer een klaterend applaus. Onze rijders gingen zich daarna verpozen bij de stand van Red Bull waar het energiedrankje rijkelijk voorradig was. Niet dat zij energie nodig hadden, want iedereen is uiterst gemotiveerd, maar in de heersende hitte moet je veel drinken en zoveel mogelijk zien te schuilen onder parasols. Dat daar wel gevormde Argentijnse schonen voorbij kwamen, was extra reden om het hoofd koel te houden. Voor de grap werd dan ook geroepen dat een van de vele rondlopende ‘Maxima’s’ zulke mooie wimpers heeft, want om steeds op andere lichaamsdelen te doelen, werd tenslotte wat eentonig. Kortom, we zijn in de stoere machowereld, de wereld waarin de boys zich van de kerels gaan scheiden. Dat hadden de VEKA-boys ook door en daarom reisden de meesten voortijdig af naar hun hotel El Conquistadores in het hartje van Buenos Aires.
Alleen navigator Serge Bruynkens bleef nog een tijdje achter. Niet omdat onze Belgische vriend de rest in de steek wilde laten, maar omdat hij even wilde ontspannen na een bedrijverige keuringsdag. “Je gaat ervan uit dat op zo’n dag alles soepel en volgens plan verloopt, maar het blijft spannend en inspannend. Daarom heb ik er behoefte aan om even te relaxen en met iedereen te praten. Tijdens de rally heb je daar amper tijd voor, want dan ben je alleen maar bezig met je eigen ding. Nu kan ik nog eens even kletsen met andere rallydeelnemers”, vertelde Serge die zich bijvoorbeeld onderhield met Enno Hortulanus die zijn opvolger is in het team van Johan Elfrink.
Ook Cor Bezemer kwam even bijpraten. Deze Belgische Nederlander gaat zijn achttiende Dakar tegemoet, maar de ouwe rot kon in Buenos Aires meteen aan de bak. Zijn MAN kwam niet geheel ongeschonden aan in Delta Dock. De portieren werden zwaar beschadigd afgeleverd en dus moest Cor nog flink repareren. Omdat ook nog eens bemanningslid Jan van der Vaet werd bestolen en daardoor al zijn officiële papieren kwijt was werd de hulp van het Belgisch consolaat ingeroepen om hem van paspoort en dergelijke te voorzien. Een valse start dus voor de merkgenoten van het VEKA Man with a mission-team dat niet alleen ‘happy’ het nieuwe jaar ingaat maar vanuit Buenos Aires ook alle thuisblijvers en fans ‘Happy New Year’ wenst!